ترشح از پستان می تواند بصورت خودبخودی یا با تحریک باشد. ترشحاتی که از هر دو پستان و از مجاری مختلف خارج می شوند و اغلب به رنگ زرد تا سبز هستند، ترشحات فیزیولوژیک (طبیعی) می باشند. این ترشحات به طور خودبخود خارج نمی شوند. در چنین مواردی اگر معاینه پستان و ماموگرافی (در سن بالاتر از 35 سال) طبیعی باشد، هیچ اقدام دیگری به جز اطمینان دادن به بیمار در مورد خوش خیم و بی خطر بودن موضوع، لازم نیست.
اگر ترشح از یک مجرا باشد، پاتولوژیک (غیر طبیعی) است. این ترشح می تواند روشن، کدر یا خونی باشد.
شایع ترین علل ترشح پاتولوژیک، پاپیلوم داخل مجرا و اتساع مجرا هستند که هر دو ضایعات خوش خیم می باشند.
سرطان ها نیز ممکن است با ترشح خونی از پستان تظاهر کنند، به خصوص اگر بیمار بیش از 40 سال سن داشته باشد. در این موارد نیز ابتدا معاینه و سپس ماموگرافی برای رد ضایعات بدخیم انجام می شود.
ترشح حاوی گلبول های قرمز یا دستجات سلولی مجاری می تواند علامت بدخیمی باشد. داکتوگرافی می تواند محل ضایعه را نشان دهد ولی معمولا تغییر عمده ای در اقدام جراحی مورد نیاز ایجاد نمی کند زیرا در هر صورت مجرای حاوی ضایعه باید خارج شود. در صورتی که نتوان مجرا رابه طور خاص مشخص کرد، مجاری آن ربع از پستان که ترشح بدان مربوط می شود، باید به طور کامل برداشته شوند. گالاکتوره که ترشح شیری از هر دو پستان است، عنوان جداگانه ای است و برای بررسی علل آن اندازه گیری پرولاکتین و تست های تیروئیدی ضروری است. اگر هورمون پرولاکتین بالا باشد، بررسی و رد آدنوم هیپوفیز مغزی بوسیله MRI یا سی تی اسکن مغز ضروری است. درصورت رد علل جسمانی می توان درمان علامتی را با دارو انجام داد.
موارد نیاز به جراحی در ترشح پستان شامل، ترشخ خونی از پستان و ترشح فقط از یک مجرا می شود و در باقی موارد نیاز به درمان خاصی وجود ندارد و تنها اطمینان دادن به بیمار کافی است.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وبلاگ:
